ГРЕВОВНИ СОСТОЈБИ ВО СЕМЕЈСТВОТО И НА РАБОТА – Да се исповедаме!

ГРЕВОВНИ СОСТОЈБИ ВО СЕМЕЈСТВОТО И НА РАБОТА

Отсуство на љубов, пожртвуваност, предусретливост, взаемно разбирање.

Рамнодушност, нетрпелив однос кон сопругот (или сопругата), одбегнување на своите обврски во куќата и воспитувањето на децата.

Негрижа за сопственото семејство.

Омраза, тврдоглавост, малтретирање на сопругот (или сопругата).

Немарност при воспитувањето на децата во христијанската вера.

Неразборитост и егоистични барања од сопругот (сопругата)

Грубо и неразумно вплеткување во животот на децата и во нивните семејства. Прељуба.

Обмана, измама.

Користољубие, злоупотреба на службената положба, склопување на незаконски договори, лихварство.

Нечесност при склопување договори, користење на професионалните знаења за нечесна цел.

Лошо однесување, неправичност спрема потчинетите, готованство. Пристрасност.

Кога би се обиделе да ја анилизираме тежината и последиците на секој од наведените гревови, би ни биле потребни многу томови.

Не намалувајќи го значењето на ниеден од овој грев, сепак да обрнеме внимание на некои кои што особено ја обременуваат нашата душа, а на кои ние најчесто не им придаваме особено внимание.

ГРЕВОВИ СПРЕМА САМИОТ СЕБЕ

Занемарување на својот духовен живот и самовоспитување.

Неодговорност, неозбилност, немарност, лекомисленост.

Стомакоугодување, незаситност, пијанство, употреба на наркотици.

Среброљубие, алчност, користољубие, расипништво, страст спрема раскошен и лагоден овоземен живот, лицемерие.

Псовки, празнословие, многусловие, брбливост. Гнев, жестокост,гневност.

Немилосрдност, возгордеаност, вообразеност, егоизам, суета, властољубие, умисленост, слаткоречивост, стремеж да бидеме постојано пофалувани од другите, тврдоглавост, непопустливост, самоувереност, ќудливост.

Несочувувањето на телото во светост и чистота, а телото е ХРАМ на Светиот Дух.

(од „Покајание – Пат во царството Божје“ – Старец Филотеј Зервакос)

Р.Ѕ. По досега кажаното, се прашувам имаме ли образ и малку самокритика кога горделиво изјавуваме:

„Што има јас да се исповедам, никаков поголем грев немам сторено, имам чиста совест и мирно спијам“.

И уште се прашуваме, дали во претходните посочувања забележувате нешто што би можело да претставува неумесна поука при воспитувањето на нашите деца?

Што од горенаведеното би претставувало негативна порака, за зло и не од полза, на часовите по веронаука,

на тој бауч, на таа „штетна“ наставна програма, против која многумина со згрозување станаа!!!