„Доколку Црквата е Самиот Христос, тогаш целата намена на Црквата е во тоа да не` стори сообразни на Христа.
Себеоправдувањето дека, како што се вели:
„едноставно, јас сум таков човек и имам таков карактер“, е гола психологија против која е неопходно да се бориме.
Доколку семето, односно моето јас, паднато на земјата не умре, тогаш ќе остане само.
Но, доколку `Јас` умира, тоа одново се раѓа во слово со целината, како одраз на согласноста со Христа, Кој живее во Црквата.
Во секој христијанин се одразува сиот опит на Црквата, и тоа е основата на христијанството.
Опитот на секој одделен човек може да биде раширен до пределите на соборното сознание, и во тоа е основата на нашиот пат.
Сообразувањњето на својот живот со Христос,
„распнување на своето Јас му е неопходно на секој христијанин….“
Александар Шмеман
