Слово единаесетто

ЗА СИНАПОВОТО ЗРНО

Има една тајна во параболата Господова за синаповото зрно.

Така велат оците и не’ поттикнуваат да ја истражуваме тајната што е скриена во зборовите на нашиот Господ Исус Христос:

“Царството небесно прилега на зрно синапово, кое човек го зема и посеа на нивата своја; тоа е најмало од сите семиња, но,кога ќе израсне, поголемо е од сите растенија, па станува дури и дрво – така што птиците небесни долетуваат и застануваат на неговите гранки” (Матеј 13,3132).

Такво е синаповото зрно и такви се неговите својства. И Господ, кога ги истакнува, сака да се угледаме на него во се’ што ни кажал за него. Велејќи ни дека тоа е “најмало од сите семиња”, Он ни советува да бидеме смирени – да се сметаме за подолни од секој човек.

A co тоа што ни вели дека кога израсне тоа станува поголемо од сите други растенија, – ни говори за кротоста и за долготрпеливоста.

Тоа што ова растение има огнен цвет, – co тоа ни напомнува дека треба да бидеме чисти, да немаме никаква телесна нечистотија; co тоа што неговата внатрешност е горчлива – ни напомнува да имаме омраза спрема страстите, зашто тешко им и горко на оние што го сакаат светот; а тоа што неговиот пријатен вкус не се пројавува се’ додека не биде соџвакано и иситнето, тоа говори за ползата од телесните страдања; кога го триеме, тоа ги просолзува нашите очи, ова ни напомнува за тешкотијата на трудовите.

Го употребуваат за мачкање на умртвените делови на телото, за да не загнојат и да не се исполнат co црви. Тоа е смислата на овоплотувањето.

Треба да си Го замислуваме Господа Исуса Христа во себеси и да се грижиме за тоа; да се насочуваме кон Hero и за Hero – слично на синаповото зрно – дали сме и ние од тоа зрно или не: дали имаме и ние такво устројство и такво смирено срце, дали има и во нас од неговиот прав и од неговата горчевина и од неговиот вкус.

Божјата милост сака да не’ исполни co сила, за да можеме да го извршуваме она што My e угодно Нему. Нему нека My e слава – на Отецот и на Синот и на Светиот Дух во сите векови. Амин.

Пренесено од книгата “Добротољубие” Том 1, Преподобен авва Исаиј

Подготви: Мина Даниловска

Претходна статијаМЕ НАПАЃА ДЕМОН! Помогнете, има ли духовно лице кое може да истера вакво зло?(Одговара отец Горан Стојчевски)
Следна статијаЗА ВИНОТО ! (Тајната на виното – слика на човечката природа) Авва Исаиј – Добротољубие