Kако можам да го сакам оној што не ме сака мене (Свети Максим Исповедник)

6. Братот:

„Ho, оче, Христовите заповеди се многубројни и кој може сите да ги има во својот ум, и да ги извршува сите.

Особено ]ас, човек co ограничен ум?

Затоа, да ми кажеш накратко некое кратко слово и некое не многу сложено правило, извршувајќи го, да можам да се спасам.”

Старецот:

„Брату, иако има многу заповеди, сепак тие се искажани во следниве малку зборови:

,Возљуби Го Господа, Твојот Бог, co сето свое срце, co сета своја душа, co сета своја сила и co сите свои помисли, и својот ближен како себеси’ (Лука 10, 27).

Оној подвижник којшто живее според овие зборови, тој ги извршува сите Господови заповеди. А оној што нема да се откаже, како што реков понапред, од секаква приврзаност кон земното, тој не може вистински да Го љуби ни Бога, нити својот ближен.

Неможно е истовремено да бидеме приврзани кон земното и да Го љубиме Бога.

Токму за ова нѐ учел Господ кога говорел:

,Никој не може да слугува на двајца господари… He можете да им служите на Бога и на Мамона’ (Матеј 6,24; Лука 16,13).

Зашто, доколку умот се прилепува кон работите од овој свет, доколку бива поробуван од нив, тој ги презира Божјите заповеди и ги прекршува без страв.”

7. Братот: „За какво прилепување кон работите на овој свет ми говориш, оче?”

Старецот:

„Спрема јадењата, спрема парите, спрема разновидниот имот, спрема славата, спрема роднините и спрема другите слични работи.

Братот:

,,Па зар Бог не ги создал сите тие работи и зар не им ги дал Он на луѓето да се служат co нив и да ги употребуваат? Зошто сега ни заповеда да не се допреме до нив?”

Старецот:

„Така е, Бог ги создал сите тие нешта и им ги дал за употреба на луѓето, и се што е од Бога, сѐ е добро (cп. l.Moj. 1,31);

Бог ни ги дал да се користиме добро co нив и да My угодуваме на Бога.

Ho ние, бидејќи сме немоќни и оземјени co нашите помисли, го ставаме земното над заповедта на љубовта, па, откако ќе се пристрастиме кон него, заради него се бориме co луѓето.

Ние сме должни на сѐ што е земно и телесно да ја претпочитаме љубовта спрема ближниот.

Таа е знак на нашата љубов спрема Бога, како што ни вели и Самиот Господ во Своето Свето евангелие:

,Ако Me љубите, пазете ги Моите заповеди’ (Јован 14,15).

Оваа заповед, ако ја запазиме, ќе покажеме дека Го љубиме Hero. Слушни, пак, што говори Он Самиот:

,0ваа е Мојата заповед: да се љубите еден co друг, како што ве возљубив и Јас’ (Јован 15, 12).

Ете, гледате, взаемната наша љубов еден кон друг е еднаква co љубовта спрема Бога, која е исполнување на секоја Божја заповед (cп. Рим. 13,10).

Ете зошто ни заповеда, да не се приврзуваме кон работите на овој свет; сите оние што искрено сакаат да бидат Божји ученици – да се откажат потполно и од целиот свој имот.”

8. Братот:

„Оче, ти рече дека љубовта спрема секој човек треба да ја претпочитаме над сѐ што е видливо, па дури и над самото тело.

Но, како можам да го сакам оној што не ме сака мене, та дури и оној што ме мрази и што не сака да ме види?

Како можам да го сакам оној што ми завидува, што ме клевети, што ми поставува замки, што се обидува да ми направи зло, – како можам да сакам таков човек?

Оче, мислам дека јас, само co моиве природни сили, не можам да го издржам ова, зашто самото страдање нѐ тера да го мразиме оној што ни ги причинува страдањата.”

Старецот:

„Да, ова е неможно за ѕверовите и за лазачите, за оние што се раководат co својата природа; тие не се во состојба да не се одмаздуваат за злото што им е направено.

Но, за оние што се создадени пo Божјиот образ, кои се раководат co својот разум, кои се удостоени да Го познаваат Бога и да го примат Неговиот закон, – можно е да ги сакаат луѓето што им прават зло, и што ги мразат.

Затоа Господ вели:

,Љубете ги непријателите свои, благословувајте ги оние што ве колнат, правете им добро на оние што ве мразат и молете се за оние што ве навредуваат и гонат’ (Матеј 5, 44).

Господ ни го заповеда кажаното, не како неможно, туку како можно; инаку не би ги казнувал оние што не ја извршуваат оваа заповед.

А дека ваквата љубов е можна на дело ни посведочиле и Господ и Неговите ученици, кои од љубов спрема ближниот се подвизувале дури и до самата смрт.

А искрено се молеле и за оние што ги убивале.

Ние пак, бидејќи ги сакаме земните и сластољубивите работи и ги претпочитаме пред оваа Господова заповед, токму затоа што нѐ мразат;

и не само тоа, туку често од љубов кон земните работи – не ги љубиме дури и оние што нѐ љубат, покажувајќи се на тој начин полоши и од самите ѕверови и лазачи.

Заради тоа, не можеме да Го следиме Господа, не можеме ни да ja познаеме Неговата цел, за да можеме оттаму да придобиеме сила за извршување на оваа Негова заповед.”

Пренесено од книгата ,,Добротољубие”, том III
Свети Максим Исповедник