„Преобразениот секогаш е подготвен за секого.
Тој никогаш не кажува ниту чувствува дека е изморен.
Тој е радост. Секогаш е подготвен да даде.
Тој постои само за другите.
Тој е подготвен да им служи на сите.
Никого не осудува, вклучувајчи го и најголемиот грешник.
Тој е како дете, или царско дете.
Кој смее да го задева царскиот син?
Кој смее да да ги допира младите лавчиња кога знае дека нивната мајка е во близина?
Поставувајќи ги работите на овој начин, вие сте како младо јагне меѓу волци, но вие не се плашите. Вие се нудите, секого го примате, сакате, му служите, се молите за сите и подготвени сте во секој миг да умрете, и во тоа, вие сте целосно слободни.
Ова се плодовите на љубовта, затоа што стануваме извор на љубовта.
Таков е човекот без его. Тоа е преобразување.
Тоа е како ние да сме дрво дива маслинка, старо дрво, и ни треба нешто што ќе влезе во нас и ќе го трасформира нашето стебло во добро, плодоносно дрво.
Човекот без его е човек со Бога, човек со Свет Дух во себе.
Кога сте подготвени да умрете во секој миг, кога љубите, почитувате, коленичите пред другиот, тоа е како да се подготвувате за операција; но вие притоа не судите никому ниту чувствувате дека некој има потреба од вас.
Ние можеме да бидеме совршени, всушност, ние мораме да бидеме такви; тоа е единственото потребно.“
Старец Дионисиј
(Oд преданието на Светите отци)
