Почитувани , сакам да споделам со вас една дилема и да добијам некое објаснување
Пред две години на 21.09.2015 бев бремена и бев деветта недела и прокрварев и го изгубив плодот.
На 16.09.2017 год. сонив сон како се пораѓам и како моето бебе умира, а јас и понатаму продолжувам да лежам во кревет, иако во тој период бев во 29 та недела.
На 18.09.2017 година со итна помош бев одведена во болница, а на 19.09.2017година веќе бев породена со здраво женско бебе, кое почина на 21.09.2017 , а јас останав да лежам во кревет бидејќи од невнимание на лекарите оформив тромб во нога.
Би сакала да знам, зошто на таков голем ден ( Мала Богородица ) ова ми се случува по втор пат.
А благодарение на сонот што сама појдов на доктор иако викаа дека нема потреба толку често да се иде на преглед, јас останав жива.
Ви благодарам!
Одговор на отец Горан:
Големо е вашето трпение колку што е и вашето благодарење, слава Му на Бога што и покрај тоа што сте поминале ја покажувате вашата вера и доверба во Бога.
Секогаш не се ослонувајте на соновите, оти св. Јован Лествичник (чија недела ќе прославиме во текот на постот) вели, философ е оној кој не им верува на соновите.
Сметајте дека благодатта Божја ве поттикнала, а не самиот сон кој е дело на потсвеста на она што претходно сме го акумулирале како случки или оние мисли од кои тешко се ослободуваме, а кои сакаат да не надвладеат.
Подобро е да не се верува на сон, и да се има доверба во Бога.
Нека биде вашата вера и молитвата кон Богородица колку што е можно постојана и тој ден ќе ви се случи и нешто убаво.
Доколку сте во можност исповедајте се, побарајте благослов како да постите и се молите и како да се причестувате, а Господ нека не поткрепува, Он најдобро знае што е полезно во даден момент, затоа не плашете се од ништо.
Ве поздравувам и ви посакувам секое добро по молитвите на Богородица!