Родители, носете ги своите деца при Христа (Епископ Партениј Бигорски)

Имено, пред некое време, при мене дојде еден родител кој во мобилниот телефон на својата ќерка пронашол ужасни работи, порнографија.

Човекот, побожен, настапил со родителско разбирање и љубов и почнал смирено да разговара и да ја советува својата ќерка.

Притоа во разговорот со неа дошол до страшно сознание дека не само таа туку и сите нејзини другарки, соученички од класот, гледале такви нешта.

Таткото со солзи се прашуваше:

„Отче, што ли ќе биде со овие деца, со новите генерации?!“ Јасно е дека доколку не се поправат, тие ќе бидат духовно болни личности.

Од нив не ќе можеме да очекуваме здраво семејство, а следствено – ни здраво општество. Личности поробени од страстите не можат да изградат едно слободно општество.

Замислете, ова е човек кој е побожен, верник, воцрковен.

Грчевито се бори да ги доведе своите деца на правиот пат, да им го покаже вистинското познание, вистината, Христос.

И гледајте со какви работи се соочува при воспитувањето на своите деца.

А што ли се случува во оние семејства каде што не се знае за Христос?!

Подобро и да не помислуваме…

Слава Му на Господа, по многу зборување и советување, децата на овој родител ја сфатија опасноста од страстите и во текот на овој пост дојдоа и се исповедаа.

Доколку сакаме да им помогнеме на нашите млади да ја спознаат непроценливата убавина на животот во Христа, неопходно е најпрво ние да се бориме со сопствените страсти.

Единствено така ќе можеме да им помогнеме и на тие околу нас. Ова особено важи за родителите од денешно време, зашто денес во семејствата нема веќе баби и дедовци задоени со духот на Христијанството, како порано кога тоа беше општествена философија на живот.

Некогаш, нашите предци, во преносна смисла, биле како древните спартанци, еден вид силна духовна војска што го победувала злото на овој свет.

Од најмали години биле воспитувани во подвигот на верата и поучувани во начините на борба против духовниот непријател.

Овој, пак, род се истерува само со молитва и пост.

Воздржанието и молитвата биле нераскинлив дел од секојдневието на обичниот човек.

Постојан подвиг.

Пост, не само од храна, туку, пред сѐ, од гревовните навики и страстите, заради Господа.

И накрај, најважното – молитвата.

Радувајте се секогаш! Молете се постојано! – советува Светиот Апостолот Павле (1. Сол. 5,16-17).

Човек треба постојано да пребива во молитва, а кога ќе стане родител, должен е и своето дете да го научи на вера, на подвиг и молитва.

Само така неговото чедо ќе биде духовно здрава личност.

Оти, во спротивно, доколку допушти во него да се развијат страстите, тие ќе направат страшна пустош во неговата душа, а тоа, пак, мошне лошо ќе се манифестира и врз телесното здравје.

Видовме од примерите каква штета им нанеле страстите и на личности кои биле огромни духовни великани.

Како загрижен татко, засегнат и самиот од евангелското четиво, би сакал сега да им се обратам и на моите сакани духовни рожби што живеат овде, моите деца кои западнале во тешката и погубна страст на наркоманијата.

Ве замолувам, мили мои, да се разбудите од гревовниот сон.

Да знаете, нема друг пат освен овој, Христовиот.

Нема, а и до крајот на светот нема да има, бидејќи Христос е патот, спасението и вечноста.

Целото слово продолжува
Извор