Нашиот живот e љубов – да, љубов! (Свети Јован Кронштадски)

Како да го љубиме Бога co цело срце, co цела душа, co цела сила и co секоја помисла?

Co целото срце, односно неподелено, не делејќи се меѓу љубовта кон Бога и љубовта кон светот и воопшто кон созданијата.

Ако, на пример, се молиш, моли се co неподелено срце, и нека не те развејуваат празни помисли, световни пристрасности, целиот биди во Бога, во Неговата љубов, co целата душа, т.е не само co некоја душевна сила, и не само co умот, без учество на срцето и волјата, туку co целата сила, a не co половина сила или површно;

кога треба да се изврши некоја заповед, изврши ја co целата љубезност, до пот и крв, положувајќи го и животот во колку e тоа потребно, a не мрзливо, млако и неволно.

Нашиот живот e љубов – да, љубов.

A каде e љубовта, таму e и Бог, a каде e Бог, таму e и секое добро.

„Но барајте го најнапред царството Божјо и Неговата правда, и cѐ ова ќе ви се придодаде” (Мт. 6, 33).

Според тоа, секого co радост храни го и насладувај го, co радост на сите угодувај им, во сѐ надевајќи се на Отецот небесен, на Отецот на милосрдието и Бог на секоја утеха.

Принеси го на жртвеникот на љубовта кон ближниот она што ти e скапоцено. Принеси го на жртва на Бога својот Исак, своето многуострастено срце, заколи го co својата волја, распни го телото co страстите и похотите.

Сѐ си добил од Бога и биди спремен сѐ и да му дадеш, како би, бидејќи Господ ти доверил малку, a потоа си бил поставен над многу:

„Во малку беше верен, над многу ќе тe поставам” (Мт. 25, 23).

Сметај ги за фантазија сите страсти, како што илјада пати си се уверил. Амин!

„Љубовта… не мисли на зло” (1 Kop. 13, 5).

Да се мисли за било какво зло – ѓаволско e дело: ѓаволот во човекот и co човекот мисли на зло.

Затоа, во твоето срце да не се најде никакво зло против непријателот и не ни помислувај на злото, туку за да не се стопиш co ѓаволот

„победи го секое зло co добро” (Рим. 12, 21), секое зло кое ќе го видиш или кое ќе ти се покаже. Во тоа се состои духовната мудрост и подвигот на христијанската љубов.

Подобро е да не ги пренесуваме прекорувачките зборови кои ни се упатени од некого; наместо тоа, подобро e да ги премолчиме или, иако e лажно, да пренесеме зборови на љубов и благонаклоност, бидејќи во тој случај нашиот дух ќе биде спокоен.

Многу e штетно да се пренесуваат зборови на непријателство и завист, бидејќи во нетрпеливите и самољубивите луѓе, на кои тие се однесуваат, тие честопати предизвикуваат душевна бура, го потикнуваат згасеното непријателство и создаваат раздор.

Мора да имаме христијанско трпение и мудрост на змија.

Пренесено од “Како да достигнеме светост” од Св. Јован Кронштадски
Лесново, 2016

Подготви Мина Даниловска