Немам човек…
I have not a man...
Овој историски настан од животот на Богочовекот Исус обработува многу прашања од православната симболика и животот на човекот, воопшто.
Најнапред, во него се разгледува темата за смислата и споредбата помеѓу стариот и новиот завет. Потоа, бањата ја означува светата тајна крштение преку која човекот се раѓа за живот вечен.
Раздвижувањето на водата ја симболизира благодатта Божја. Исто така, овој настан го симболизира покајанието и ревноста со кои се раздвижува таа крштенска благодат во нас, не’ преобразува и ги лекува нашите страсти итн.
Во овој настан можеме да го анализираме и психичкиот склоп на една група на луѓе кои себе се нарекуваат праведници и исполнители на законот.
Кои всушност, обземени од сопственото его и суета, исполнети со перфидните страсти на егоизам, суета, високо мислење за себе, себичност, завидливост, љубомора и слично, неможат да ја согледаат вистината и да ги постават правилно вистинските вредности во животот во кој човекот е најсветото нешто и затоа ги поставуваат нивните лажни принципи над љубовта.
На тој начин го затвараат своето срце за другиот и несвесно го гонат и убиват Бог (во човекот).
Таквите “праведници” фарисеи, исто како еврејските старешини, ако заземат лидерски места во ерархијата, стануваат прогонители на Христос: “го гонеа Исуса и сакаа да го убијат”.
Заслепени од самите себе, срцето им се скаменило и не покажуваат милост и љубов кон ближниот, па во името на некој си закон, погазуваат и убиваат конкретни личности.
Но има и еден момент којшто по малку е скриен за окото на обичниот човек, но не и на светитите отци кои го толкуваат карактерот на раслабениот.
Тој човек, според Светите Отци, е токму оној што подоцна Му удрил шлаканица на Исуса кога Тој беше на суд пред првосвештеникот Кајафа. Затоа Христос, откако го нашол по настанот, му се обратил и го предупредил:
„Ете, оздраве, не греши повеќе, за да не те снајде нешто полошо.” (Јован 5:14).
Зашто не само што телото страда и боледува, туку уште повеќе душата и тоа е полошото, а најлошо е ако душата своја си ја погубиме за во пеколот.
Спасителот Исус Христос, кој ги знае и нај скриените тајните предели на човековото срцето го познавал и тој човек. Сепак, како човекољубив, му дал шанса.
Но човекот, кој бил искривен не само во телото, туку и во душата, заслепен од страстите, до него не допреле овие зборовите Христови и сеќавањето на доброто дело што му го направил, па затоа најпрво, откако дознал дека Христос бил “човекот” што му помогнал кого фарисеите го барале, го наклеветил, а многу подоцна дури и му удрил шлаканица без причина.
Ова сведочи за карактерот на тој човек кој реално немал никој свој кој ќе го фати и пренесе до бањата.
Да бидеш болен 38 години и да немаш никој близок кажува дека овој човек навистина бил многу расипан по карактер и на сите им откажало трпението, па се одрекле од него и го оставиле.
Затоа што, најчесто, луѓето се однесуваат кон нас, како што и ние со нив и вината не треба да не ја бараме во другите, туку во себе.
Да се помолиме, Господ да ни даде ум и разум и да го отвориме своето срце за Бог, па преку Неговата благодат да имаме љубов меѓу себе.
Да не бидеме како оние “праведници” кои од завист сакале да го убијат Христос.
Да не бидеме и како овој раслабен кој останал сам без никого. Туку поучувајќи се од нивниот пример какви не треба да бидеме, да го отвориме своето срце за благодатта Божја да продејствува во нас и да не направи добри луѓе.
Амин!
Отец Гаврил Галев
~ + ~
This historical event from the life of the Godman Jesus deals with many questions of Orthodox symbolism and the life of man in general.
First, it deals with the theme of the meaning and the comparison between the old and the New Testament. Then, the bath signifies the sacramental baptism through which man is born to eternal life. The movement of water symbolizes the grace of God.
Also, this event symbolizes the repentance and zeal that moves that baptising grace within us, that transforms and heals our passions, etc.
In this event we can also analyze the psychic structure of a group of people who call themselves righteous and executors of the law.
Who, in fact, possessed by the sufficiency of their own ego and vanity, filled with the perfidious passions of egoism, vanity, high self-esteem, selfishness, envy, jealousy, etc., can not see the truth and correctly set the real values in life in which man is the holiest thing and therefore set their false principles over love.
This way they close their hearts to the other and unconsciously persecute and kill God (in man). Such “righteous” Pharisees, just like the Jewish elders, if they take leadership positions in the hierarchy, they become persecutors of Christ: “They persecuted Jesus and wanted to kill him.”
Blinded by themselves, their hearts have turned into stones and they show no mercy and love to their fellow man, so in the name of some law, they trample and kill specific people.
But there is also a moment that is a little hidden for the eye of the common man, but not for the holy fathers who interpret the character of the weak person.
That man, according to the Holy Fathers, is exactly the one who later slapped Jesus on the face when He was in court before the High Priest Caiaphas. That is why Christ, after he found him after the event, turned to him and warned him: “Behold, you have healed, do not sin anymore, so something worse doesn’t happen to you” (John 5:14).
Because not only the body suffers, but the soul suffers more and that is worse, but the worst is when we kill our own soul and send it to hell.
Our Savior Jesus Christ, who knows even the hidden secret areas of the human heart, knew this man. However, as a philanthropist, he gave him a chance. But the man, who was distorted not only in the body, but also in the soul, blinded by passions, was not touched by the words of Christ and the memory of the good deed He did, and first of all, after realising that Christ was the “man” who helped him and whom the Pharisees demanded, slandered him, and much later even slapped him for no reason.
This testifies to the character of that person who realistically had no one close to help him and take him to the fountain. To be 38 years old and not to have anyone close, tells us that this man had a really horrid character, and everyone’s patient grew thin, and they abandoned him and left him. Because, most often, people behave towards us, just as we and we behave towards them, therefore we should not seek the blame in others, but in ourselves.
Let us pray, the Lord gives us knowledge and intelligence, and to open our hearts to God, and through His grace that we have love among ourselves. Let’s not be like those “righteous people” who out of envy wanted to kill Christ. Let’s not be like this weak person that was left alone without anyone. But by learning from their example of what we ought not to be, let us open our hearts so the grace of God can work in us and to transform us into good people. Amen
Отец Гаврил Галев
