“ШТО МИ Е ПОТРЕБНО?
Потребен ми е Господ, потребна ми е Неговата благодат, Неговото Царство во мене.
На земјата, местото на моето прогонство, на моето привремено учење, нема ништо мое, сопствено, сѐ е Божјо и сѐ е привремено, наменето за привремено користење од мене.
Што ми е потребно?
Потребна ми е вистинска, христијанска, жива, дејствителна љубов,
потребно ми е срце кое љуби, жали за ближните,
потребна ми е радост за нивната благосостојба, тага за нивните маки и болести,
за нивните гревови, слабости, недостатоци, несреќи, сиромаштва;
потребно ми е топло сочувство, искрено во сите околности на нивниот живот,
радување со оние кои се радуваат, плачење со оние кои плачат.
Доста ми е од самољубие, егоизам, настојување да се живее само за себе и сѐ да се приграбува само за себе:
и богатството, и задоволствата
и славата на овој свет,
да умирам, а не да живеам,
да страдам, а не да се радувам, носејќи го во себе отровот на самољубието, кој во нашето срце непрестајно го долева лукавиот.
Господи, Ти гледаш на моето срце, на неговото движење и на овие редови!
Подај ми го ова што го барам од Тебе! За тебе сѐ е можно.
Подари ми го вистинскиот живот, отстрани го мракот на страстите, со Твојата сила избркај ги!”
– Свети Јован Кронштатски
