Што би рекле, не знам…
Веке две недели имам проблем и се зголемува, ме напагаат зли мисли, добивам мисли против Бога.
Се молам но не можам на раат да се помолам, оти во позадина добивам мисли дека тој нема да помогне, а не сакам така да мислам!
Почнав да мислам дека имам згрешено, па не ми помага, а барем мислам дека немам грев направено, добивам мисли за да правам грев!
Што ако нешто направам си помислувам… веке имам страв, во постојан страв сум.
Користам крстена вода и светено масло но кога ќе ме испрска водата, или пареа чувствувам со немир, како да се изгубило дејството, станувам нервозна, плачам… се караме дома, духот ми е слаб.
Не знам што да направам веќе. Бев и на молитва но не ми помогна.
Ве молам, кажете, помогнете, што да направам?
Одговор на отец Горан:
Појдете на ИСПОВЕД, отфрлајте ги помислите, тие не се од вас.
Молитвата не ја користете за борба гради в гради со лошите мисли, туку како за единство со Бога, Кој е поголем и од најголемиот проблем низ кој минуваме, и ќе не ослободи.
Нема ништо инстант освен да се смириме и претрпиме, а Господ ќе проделува кога ќе му се предадеме Него со доверба, а не, на себе и проблемот.
Секое добро во Бога.
Непрестајно повикувајте: Пресвета Богородице, спаси нѐ!
