“Некои луѓе страдаат поради своите гревови, а некои поради восовршување.
Првите се делат на две групи – едната се тие на коишто им истекло времето дарувано за покајание, иако не се и најгрешните, а другата се тие на кои не им истекло времето дарувано за покајание, иако меѓу нив може да има и погрешни отколку во првата група – „ви велам:
ако не се покаете, сите така ќе изгинете“.
„Опкопувањето и ставањето ѓубре на смоквата“ е духовната работа, саможртва и молитва – лична и литургиска, на светите луѓе,
со што тие купуваат време за покајание на оние што страдаат поради своите гревови: „па, ако роди, добро;
ако ли не, тогаш в година ќе ја пресечеш“, а за себе – време за восовршување.
Времето за восовршување на светите луѓе, исто така, се дели на два периода; едниот, во служба на Црквата, а другиот во лично исихастичко восовршување во анонимност или во мачеништво.
Секој треба да си го освести своето време – уште колку и за што му е дадено. А „времето“ тече…” – Д. Наум
http://www.mpc.org.mk/pouka.asp…
Коментар на евангелско четиво:
АКО НЕ СЕ ПОКАЕТЕ, СИТЕ ТАКА ЌЕ ИЗГИНЕТЕ…
