Роден е во Антиохија во 354 година, од татко Секунд, војвода, и мајка Антуса.
Изучувајќи ја грчакта философија Јован се згнаси од грчкото незнабоштво и ја усвои христијанската вера како едиствена и целосна вистина.
Крштение прими од Мелетиј, патријархот Антиохиски, а потоа примија Крштение и неговите родители.
По смртта на родителите се замонаши и почна строго да се подвизува.
Тогаш ја напиша книгата „За свештенството“ и тогаш му се јавија Светите апостоли Петар и Јован и му прорекоа голема служба, голема благодат, но и големо страдање.
Кога требаше да биде посветен за свештеник се јави ангел Божји:
истовремено и на патријархот Флавијан (после Мелетиј) и на самиот Јован.
А кога патријархот го ракополагаше, сите видоа светол бел гулаб над Јовановата глава.
Прославен заради мудроста, подвигот, и словото со голема власт, беше избран по желба на царот Аркадиј за патријарх Цариградски.
Шест години управуваше со Црквата како патријарх со неспоредлива мудрост и ревност.
Испрати незнабожечки мисионери кај Келтите и кај Скитите, ја сотре симонијата во Црквата симнувајќи мозина епископи-симонисти;
ја рашири милосрдната дејност на Црквата; напиша посебен чин на Светата Литургија; ги посрами еретиците;
ја изобличи царицата Евдоксија;
Светото Писмо го растолкува со својот златен ум и јазик, на Црквата, остави многу драгоцени книги со неговите беседи.
Народот го прослави, завидливците го замразија, царицата двапати го испрати во прогонство.
Во прогонство помина три години и се упокои на Крстовден, 14 септември, 407 година, во местото Коман во Ерменија.
Пред смртта повторно му се јавија апостолите Јован и Петар, а и Светиот маченик Василиск (под 22 мај), во чијашто црква ја прими Светата Причест.
„Слава Му на Бога за се’ !“, беа неговите последни зборови и со тие зборови душата на златоустиот патријарх замина во Рајот.
Од моштите на Св. Јован Златоуст главата почива во Успенскиот храм во Москва, а телото во Ватикан во Рим.
Тропар
Благодатта на твојата уста блесна како светлината на огнот и ја просвети вселената, и светот го научи богатството да не го бара во среброљубието, а ни ја покажа и возвишеноста на смирението. Но, учејќи н? со твоите зборови, оче Јоване Златоусти, моли Го Словото – Христа Бога, да ги спаси душите наши.
Кондак
Јоване Златоусти, од небесата си ја примил божествената благодат, и со твоите усни ги учиш сите да се поклонуваат на едниот Бог во Троица; блажен и преподобен, достојно Те славиме, како наставник на божествени работи.
Патријарх Цариградски. 
Тропар
