Стихири на Господи, повикав, на покојните, глас 8:
Верни, правејќи денес помен на сите умрени од века, по име,
да Го воспееме нашиот Господ и Спасител, барајќи прилежно за нив да дадат добар одговор во часот на судот,
на самиот Тој наш Бог, кој ѝ суди на сета земја, и да добијат да бидат од Неговата десна страна во радоста, со праведните и светите, во наследството на Светлината, и да бидат достојни за Неговото Царство небесно.
Спасителу, Кој со Твојата крв ги искупи луѓето, и со Твојата смрт нѐ избави од горчливата смрт, и со Твоето Воскресение ни даваш живот вечен,
упокој ги, Господи, сите кои починале благочестиво, или во пустините, или во градовите, или во море, или на земја, или во секое место: цареви и свештеници, архиереи, монаси, искушеници, од секоја возраст и род, и удостој ги за Твоето Царство небесно.
Со Твоето Воскресение од мртвите, Христе, смртта повеќе не владее со оние што умреле благочесно.
Затоа се молиме прилежно:
слугите Твои упокој ги во Твоите дворови и во прегратките на Авраама, Од Адама до овој ден, кои Ти послужиле чисто:
татковци и браќа наши, пријателите и роднините, секој човек кој во животот послужил верно и дошол при Тебе на овој или оној начин, и удостој ги за Твоето Царство небесно.
Слава, глас 8:
Плачам и редам кога мислам на смртта, и кога ја гледам во гробовите по образот Божји создадената наша убавина,
без облик и без слава, која лик нема.
О чудо!
Каква е оваа тајна за нас?
Како се предадовме на распаѓање?
Како се приврзавме за смртта?
Навистина, како што вели Светото Писмо, ова е по заповед на Бога, Кој им дава покој на починатите.
Тропар, глас 8:
Господи, Кој со длабока мудрост човекољубиво управуваш сѐ, и на сите им даваш сѐ што е полезно, единствен Создателу, душите на Твоите слуги упокој ги, зашто сета надеж ја положија на Тебе – Творецот и Создател и наш Бог.