Молитвата – патот кон Бог
На просјаците им е својствено да просат, а на човекот, кој со падот во грев е доведен до просјачки стап, му е својствено да се моли.
Молитвата е обраќање на паднатиот покајник кон Бог. Молитвата претставува излевање пред Бог на срдечни барања и воздивнувања на човекот, паднат и убиен од гревот.
Првото пројавување, првото движење на покајанието е плачот на срцето.
Тоа е молитвениот глас на срцето, кој ѝ претходи на молитвата на умот. И набргу умот, повлечен од молитвата на срцето, почнува да раѓа молитвени мисли.
Бог е единствениот Источник на сите вистински добра. Молитвата е мајка и глава на сите добродетели, како средство и состојба на човековото општење со Бог.
Таа ги позајмува добродетелите од Источникот на добрата – Бог, и ги прави своина на човекот, кој со молитвата настојува да пребива во општење (заедница) со Бог.
Патот кон Бог е молитвата.
Мера за поминатиот пат се различните молитвени состојби, во кои постепено влегува оној што постојано и правилно се моли.