Преподобен Ефрем Сирин – ЗА ПОСТОТ

Засакај го Христовото сиромаштво за да станеш богат во Христовото Божество. Засакај го најубавиот пост – дело многу почитувано и богоугодно.

Постот е кочија што вознесува на небото.

Постот раѓа пророци и дава мудрост.

Постот е добра одбрана на душата, сигурен состанар на телото.

Постот е оружје на смелите, училиште на подвижниците. Постот ги одбива искушенијата, тој е светлина на побожниот подвиг.

Постот е смелост во битките.

Постот го скроти огнот и ги затвори лавовите.

Постот ја вознесува молитвата на небото. Постот е мајка на здравјето. Тој е поука на младоста, украс на старците, добар сопатник на патниците.

Кај оние што постат телото е чесно и душата е драгоцена. Постот го смири Лазар во Аврамовите прегратки.

Затоа и ние да го засакаме за да бидеме прифатени во Аврамовите пазуви. Да се оддалечуваме од раскошот и пијанството кои ги следи гласната смеа и мајката на блудот.

Постот е добросостојба на градот, чесност на пазарот.

Постот е мир во домовите.

Тој е старател и заштитник на невиноста.

Постот е пат кон покајанието.

Постот е извор на солзите.

Постот не го сака светот, ни она што е во светот.

 

Затоа нема да тагуваме додека постиме, бидејќи ангелите во својата Црква ги запишуваат оние кои постат.

Постот не дозволува помнење на злото, а оние кои во сеќавањето го чуваат злото што им е направено, иако надворешно гледано се молат и постат, личат на луѓето кои ставаат вода во дупнато буре.

Господ не ја прифаќа молитвата на оној кој го помни злото на својот брат!