Старец Арсениј Исихаст

Прво, треба да му бидеш послушен на својот чесен Старец. Тоа го сака Бог. Си го успокоил својот Старец, си Го успокоил Господ.

Послушанието кон Старецот е Божја заповед.

Послушност – живот, непослушност – смрт.

Послушност – смирение, непослушност – гордост.

Си го нажалил својот Старец? Си го нажалил Господ.

Заради една непослушност Адам излезе од рајот. Потруди се, колку што можеш, да имаш солзи и Бог ќе се грижи за тебе, и твојата благочестивост нема да згасне.

Твојот ангел постојано ќе те води. Слушни, мое детенце, што вели нашиот Христос: „Сакате Мене да Ме најдете? Читајте го Светото Писмо, јас сум внатре“.

Пророкот Исаија вели:

„Во стравот од Тебе, во утробата сме зачнати“. Односно, Светиот Дух Го примивме. А нашиот Христос повторно преку пророкот Исаија вели:

„Кому ќе му ги дадам Моите добра? На кроткиот и смирениот и на оној кој трепери од Моите зборови“.

Кога нашиот Господ проповедал, после тоа заминувал во гората, или на друго место и се молел.

Што велиш, детенце мое, дали молитвата Му била неопходна на Христос?

Не, молитвата не Му била неопходна; нам ни покажал пример за да го подражаваме. Постојано да се молиме. Молитвата да ни биде сопатник.

И апостолот Павле вели:

„Молете се непрестајно“.

Нашиот Христос вели: „Секогаш имајте Ме Мене во своите мисли и во искушенијата ќе бидам со вас“. Амин.

За љубовта.

Дали ги гледаш, мил мој, степените кои ги посочил апостолот, ученикот на љубовта?

1. Рекол да се љубиме едни со други; 2. Дека љубовта е од Бога; 3. Дека оној кој љуби е роден од Бога; 4. Дека оној кој љуби го познава Бога; 5. „Бог е Љубов. Амин“ – последниот и највозвишен степен.

Поради Христос, таа му станува храна на гладниот, а на жедниот, пријатен пијалак.

На голиот, облека и на изморениот, одмор.

На оној кој се моли, одговор, а на нажалениот, утеха. Амин.

Крајот од секоја тага е радоста, а од секој труд, одморот. Од секој срам, славата.
Семето паднато на каменот е молитвата на злопамтивиот. Амин.

Добрата совест се наоѓа со молитвата, а чистата молитва преку сосвеста. Колку, пак, што внимаваме, толку умот се просветлува, а доколку не внимаваме, нѐ опфаќа темнина.

Простувањето на гревовите е слобода од страстите. Амин.

Бидејќи тие две работи, верата и љубовта, се неразделни меѓу себе, едната со другата се надополнуваат, и една со друга се потврдуваат, и една на друга се одлика, и таму каде ја нема едната ја нема ни другата, и таму каде е едната ја има и другата. Амин.

Старец Арсениј Исихаст (собрат на Старец Јосиф Исихаст)

Претходна статијаСветото Евангелие сведочи дека лошата жена е камшикот за нашите гревови!
Следна статијаПлодовите на прејадувањето !