Св. Јован Златоуст – ЗА ПОКАЈАНИЕТО
Дали ги видовте минатата недела војната и победата? Војната ѓаволска, а победата Христова.
Дали видовте како покајанието беше фалено и како ѓаволот не можеше да ја поднесе раната, туку се престрави и преплаши.
А од што ли се исплаши ти сотоно кога покајанието се пофалува?
За што плачеш и зошто трепериш?
Со причина, зборува тој, плачам јас и тагувам, зашто истото тоа покајание ми ги оттргнува најдобрите мои кораби.
А кои беа тие? Блудницата, цариникот, разбојникот и хулителот.
И навистина, покајанието му превзело многу кораби, па и самата основа на неговата тврдина (акропола) му ги поткопал. Тој од покајанието се здоби со смртоносна рана, како што сите вие од искуство видовте.
Па зошто ние со таква беседа и понатаму не се користиме и не доаѓаме в црква секој ден за да го фалиме покајанието?
Грешник ли си, дојди во црквата и кажи ги (исповедај ги) гревовите свои.
Ако си праведен, дојди, за од правдата да не отпаднеш, зашто Црквата е пристаниште и на едното и на другото.
Ако си грешен, не очајувај, туку дојди и покај се. Изговори пред Бога:
„ Ти согрешив“.
Каков е тука трудот? Какво ли далечно одење? И каков ли замор?
Каква е тежината да се изговори еден збор : „згрешив“!
Или се срамиш да признаеш дека си грешен, зашто не можеш да го победиш ѓаволот клеветник?
Но ти спречи го тоа и разоружи го. Негова работа е да клевети. Тогаш зошто не го спречуваш?
Зошто не го исповедаш гревот и не ги изравниш своите претстапи, зашто знаеш дека имаш таков клеветник, кој што не може да молчи?
Дали си согрешил?
Дојди в црква, изговори пред Бога:
„Згрешив“. Ништо друго од тебе не барам, освен ова.
Зашто и самото Божествено Писмо говори: „опомени ме да се судиме, кажувај да се оправдаш“ (Ис. 43, 26).
Изговори го гревот за да се ослободиш од него. А за тоа не е потребен труд, зашто за тоа не се бараат окружни посланици, не се бараат ниту пари, ниту нешто слично на тоа.
Кажи збор, признај дека си грешен и изговори:
„Згрешив“!
(извадок од беседа на Св. Јован Злтоуст)
